IK-doos

Mijn hele persoonlijkheid in een schoenendoos, zou dat passen?

Mijn oudste zoon had vandaag zijn ik-doos mee naar school genomen. Een schoenendoos vol met spulletjes die iets over hem zeggen, die bij hem horen, die hij belangrijk vindt. En hij was best een beetje zenuwachtig ook om het te presenteren, dus eerst even op mama en papa oefenen. Een foto van zijn dode kat, een foto van zijn familie. Twee Playmobil poppetjes, om uit te leggen dat hij van ruimtevaart houdt en ooit zelf de ruimte in gast ( hmmm, plannen kunnen wijzigen toch?)

Zijn geboorteknuffel Muis, die eigenlijk al helemaal verknuffeld is. Een dvd van Wall-e, want dat gaat over de ruimtr en die kijken ze met chips. En zijn koksmuts, want hij houdt van koken met papa, mama of opa. Een grote T-rex die Trix voorstelt, de dag dat we naar Naturalis gingen. Zijn Lego want het liefst bouwt hij zelf dingen, zoals de Ninjago tempel.

"Ook nog een stickie mams!" Ben je daar niet nog wat te jong voor, vraag ik geschrokken... "Daar moeten foto's op en een filmpje" .. AAAAHHH een usb! Foto's uitzoeken van zijn kamer, de Space experience, ons huis en zijn beste vriend... Alles zelf uitgezocht. Meteen heel veel interesses bij elkaar, creatief en stoer.  En tot slot Dolfje Weerwolfje, want die zijn zo spannend en die leest mama 's avonds voor. Als ouder supertrots te zien hoe hij zich dit eigen maakt. De doos hebben we samen versierd met een oude landkaart en planeten op een zwart geverfd deksel!

Trots en met stralende ogen kwam hij uit school. "Het ging goed mam! Juf vond het een 'super goed!' #kleinekanjer